Барыс Пастарнак
(пераклады Міхася Южыка)
Цішыня
Працяты сонцам лес наскрозь.
Мільгаюць блікі бестрывожна.
Адсюль, казалі, дужы лось
выходзіў нейк на раздарожжа.
Па лесе бродзіць цішыня,
жыццё ў затоенай лагчыне
зачаравана сілай дня…
ці па якой другой прычыне.
І сапраўды, непадалёк
у хмызняку стаіць ласіха.
Яна як лесу абярог,
вось ад чаго наўкол так ціха.
Жуе ласіха маладняк,
абшчыпвае няспешна голле.
І дуб над ёй – зялёны гмах –
калыша кронаю раздольна.
Чарта
...
Читать дальше »
