Я люблю савецкую літаратуру, савецкае кіно, савецкую музыку, спорт, футбол і не зьбіраюся адракацца ад ўсяго савецкага. Але сёння расейскае грамадства індуцыруе ідэю, што перамога ў ВА вайне - гэта перамога рускага народа, і палёты ў космас -- гэта дасягнені рускай каманаўтыкі. Твардоўскі напісаў са страшнай мастацкай сілай ''Фронт горел, не стихая как на теле рубец. Я убит и не знаю, наш ли Ржев наконец?'' Гэта ён напісаў рэквіем па савецкіх салдат, што палеглі на палях вайны. Такім чынам сёння трэба вывучаць і ствараць сваё, каб не быць правінцыйным і нецікавым. Дастаткова ўважліва пачытаць ''Радзівілаўскія летапісы'', Статут ВКЛ, Адама Міцкевіча... і шмат іншага пра сваё, як мы пачнём вяртацца да сваіх вытокаў і тады мы робімся цікавымі іншым. У Статуце ВКЛ закладзены наш гістарычны культурны код. Што датычыць міфаў, то ў расейскай гісторыі столькі міфаў, што вушы пухнуць...
"Савецкі культурны код зараз ператварыўся ў расейскі культурны код і таму тое, што было ўчора сваім, сёння гучыць як чужое".У нечым маеце рацыю, але толькі часткова. Бо я, прыкладам, не магу выкінуць з памяці дваццаць гадоў свайго жыцця пры СССР, на гэта прыпала маё дзяцінства - пара вострага спазнання сусвету, не магу адрачыся ад некаторых шэдэўраў савецкай літаратуры ("Васілій Цёркін", напрыклад), ад сумеснай гісторыі. А вось ВКЛ асабіста для мяне - міф, які я кепская да таго ж ведаю. Аўтар робіць правільна, што спасылаецца на тое, што ў большасці чытачоў на слыху. А што гэтым абражаюцца нацыянальныя пачуцці некаторых - гэта непазбежныя выдаткі.
Verschnik/ Усё вельмі цікава, шмат параўнанняў, трапных заўваг, дасведчаных назіранняў разумнага чалавека. Адзін моцны хіб: усё гэта падаецца на чужым культурным кодзе. Савецкі культурны код зараз ператварыўся ў расейскі культурны код і таму тое, што было ўчора сваім, сёння гучыць як чужое, рэжа вуха. Пасля Статута ВКЛ, (якім наш народ крыстаўся больш 300 год) -- пытанні якія паставіў Дастаеўскі перад расейскім грамдствам-- перад нашым народам не стаялі. ''Бабусю забіваць, каб ашчаслівіць чалавецтва, нельга!'' І сёння нельга бамбаваць Сербію, Ірак, Лівію... !
